بررسی و تحلیل عوامل موثر بر بهره‌وری کل عوامل تولید حمل و نقل جاده‌ای ایران

بخش حمل و نقل جاده‌ای، یکی از بخش‌های پیشرو، با اهمیت و مزیت‌دار در کشور است. در صورت تغییر رویکرد آن به سمت ارتقای بهره‌وری می‌توان از منابع این بخش استفاده کاراتری داشت و به تحقق اهداف برنامه‌های توسعه پنج ساله رسید. این مقاله  شامل دو قسمت است که یکی محاسبه شاخص‌های بهره‌وری عمومی و اختصاصی و دیگری برآورد مدل بهره‌وری بخش حمل و نقل جاده‌ای است. در گام اول شاخص‌های بهره‌وری عمومی بخش‌حمل و نقل جاده‌ای در دوره 1372-1386 محاسبه می‌شود. در گام دوم الگوی تصریح شده بهره‌وری کل عوامل تولید به تفکیک بار و مسافر در دوره 1384 تا 1388 به شکل داده‌های تابلویی تخمین زده می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که بهره‌وری کل عوامل تولید حمل و نقل جاده‌ای بطور متوسط سالانه 2/0 درصد کاهش یافته است. هم‌چنین مدل برآوردی نشان می‌دهد که  متوسط سالهای تحصیل، سابقه رانندگان و کیفیت و کمیت زیر ساخت های جاده‌ای همگی اثر مثبت و معنی دار بر بهره‌وری دارد.